شکسته و نشسته

خسته و دل شکسته کنج اتاق بسته

افکار پوچ و شسته  تو مغز من نشسته

بی کس و تنها منم که ساعتش شکسته

چشمان بی رمق من با صورت نشسته

دفتر سفید. خالی با جلد خاک نشسته

قلب تهی و واهی خیلی وقته شکسته

 هاهای گریه ام صدای منو بسته

می نویسم براتون تا نشوم من خسته

ف. م