اهمیت به کودکان

خانواده های محترم لطفا به مطالعه کودکان خود اهمیت بیشتری بدهید... اگر از کودکی به فرزندانمان مطالعه کردن را بیاموزیم آنها در سنین بالاتر رغبت بیشتری به درس خواندن و مطالعه نشان خواهند...با مطالعه در سنین کم، کودکان دلبنداتان دایره لغات شان بالا رفته و به روابط عمومی آنها کمک شایانی می کند... پس از همین حالا این تصمییم را بگیرید و اجرا کنید.

فاطمه ملکی

قصه های کودکانه

  

قصه های کودکانه تابستان با کتاب های جالب اوقات فراغت فرزندانتان را پر کنید.  

 

 

کتاب بهترین دوست در مواقع بیکاری وشما تنهایی ست!!!!!!!!!

کتاب یار مهربان کودکان ماست!!

کتاب یار مهربان این را به کودکان خود هم بیاموزیم!!! 

  

واقعاْ منظره جالبی است کودکان خود را در حال مطالعه دیدن!!!

روند رشد ادبیات کودکان در ایران

روند رشد ادبیات کودکان در ایران

ایران کشوری است با تمدنی 6 هزارساله و تاریخ مدون 2500ساله با آثار در خشانی در ادبیات. شواهدی در دست است که قبل از اسلام به تربیت کودکان توجه می شده، اما خواندن همگانی نبوده و دسترسی به مواد مکتوب از دایره ی خواص پا را بیرون نگذاشته است و سهیم شدن توده های مردم در بخش هایی از ادبیات مکتوب از طریق نقل شفاهی صورت  می گرفته است. ضمن آن که پهنه ی ادب عامیانه در خدمت کودکان بوده است. در دوره ی اسلامی عای رغم تأکیدها و توصیه های بی شمار بر اهمیت تربیت کودکان قائل شدن فراغت هفت سال اول حیات همه ی تلاش هایی که  صورت گرفته بیشتر جهت تربیت دینی و پس از آن تربیت مکتبخانه ای بوده است و سلسله ی هزار و اندی ساله ی آثار بزرگ ادبی نظیر شاهنامه فردوسی، قابوس نامه، کلیله و دمنه، گلستان، مثنوی مولانا و موش و گربه خالی از پیام ها و نکته هایی که کودکان می توانسته اند آن را درک کرده و از آن لذت ببرند نیست، ولی به دلیل شرایط دائمی توده های وسیع مردم که مرتباً در معرض هجوم ها و منازعات بوده اند فرصت نهادی شدن سواد و دسترسی وسیع به مواد مکتوب برای همگان فراهم نیامده است. انقلاب مشروطیت و ورود صنعت چاپ به ایران و گسترش اندیشه های آزادیخواهانه و نو شدن اندیشه های تربیتی، تأسیس مدارس جدید همگی سبب شده که کودکان در مراکز دایره ی توجه قرار بگیرند و بتدریج دارای ادبیات خاص خود شوند. ابتدا با آثاری روبه رو هستیم که برای تدریس در مدارس جدید تألیف شده اند سپس به تدریج با تلاش های شخصیت هایی آگاهی چون جبارباغچه بان، صبحی مهتدی، عباس یمینی شریف، و صمد بهرنگی ادبیات کودکان هویت مستقلی پیدا کرده است و به رشد کمی و کیفی خود ادامه می دهد. دگرگونی های اجتماعی اواخر دهه ی پنجاه سبب و قفه ای چند ساله در این روند رشد است، ولی مجدداً با به میدان آمدن نسل جدیدی از نویسنده و تصویرگر، ناشر، منتقد و مدرس ادبیات کودکان، این ادبیات به رشد خود ادامه می دهد و در صحنه های بین المللی نیز حضوری فعال می یابد. جایگاه ادبیات کودکان ایران در شرایط فعلی ورود به مرحله ی چهارم یعنی خلق مستقل ادبی است؛ ولی بر سر راه کیفی شدن ادبیات کودکان موانعی وجود دارد که باید آن را در مشکلات عمومی مربوط به کتاب دید که از آن جمله است ممیزی پیش از انتشار.

منبع: ادبیات کودکان و نوجوانان و نرویج خواندن/ ثریا قزل ایاغ 

رونذ رشد ادبیات کودکان در جهان

روند رشد ادبیات کودکان در جهان

روند رشد ادبیات کودکان در جهان به برداشت ها و تفسیرهایی که در هر عصر و دوره ای از ادبیات کودکان می شده بستگی مستقیم دارد. چهار مرحله مشخص در این روند دیده می شد. عصر ادبیات شفاهی که در آن دوران کودکی دوران تعریف شده و مشخص نبوده است، لذا کودکان در هر آنچه بزرگسالانشان به آن دسترسی داشته از طریق شفاهی سهیم می شده اند. لالایی ها، اسطوره ها، قصه های پریان، حکایت ها و داستان های حماسی و پهلوانی از آن جمله اند. در قرون وسطی با وجود خط و کتابت و سواد به دلیل محدودیت کلیسا، تربیت مدرسه ای در رم باستان پایه ریزی شده بود گسترش نیافت، لذا کودکان نتوانستند از اندک کتاب های موجود بهره بگیرند. قرن شانزدهم تا هجدهم با گسترش آزاداندیشگی و اهمیت یافتن دوران کودکی بتدریج کودکان در دائره ی توجه قرار گرفتند و کار گردآوری ادبیات شفاهی و مکتوب کردن آن ها برای کودکان، ادبیات کودکان را وارد دومین مرحله ی حیات خود کرد. در این دوران به دلیل گسترش صنعت چاپ، کتاب های خاص کودکان شکل گرفت که محتوای آن برگرفته از همان ادبیات شفاهی بود.

در قرن هجدهم تحت تأثیر اندشه های روسو نگرش به کودکی کاملاً تغییر یافت و کودکی دوران مستقلی شناخته شد که باید کودک را تحت تعلیم قرار داد و او را به طبیعت انسانی اش رساند. در آغاز قرن نوزدهم هانس کریستین اندرسن دانمارکی اولین کسی بود که شروع به نوشتن برای کودکان کرد و اذبیات کودکان را وارد مرحله سوم که خلق با توجه به الگوهای ادبی کهن بود، کرد. پیامد آن در قرن نوزدهم و بیستم نویسندگانی در پهنه ی جهان ظهور کردند که تمام توان خود را در خدمت خلق ادبی قرار دادند. قرن بیستم اوج شکوفایی ادبی، تنوع موضوعی و کیفیت هنری آثار مخصوص کوکان شد.

در پایان این قرن با گسترش فناوری های جدید و انقلاب الکترونیکی، ادبیات کودکان و در برابر جاذبه ها و ترفند های نور، صدا و رنگ در شرایط متزلزلی قرار گرفت. علی رغم آن کارشناسان این حوزه با پیشنهاد راهکاری های امیدوارند کتاب کودک با نوعی تجدید سازمان واقع بینانه و پذیرش این اصل که دیگر تنها رسانه نیست و خواندن در کنار دیدن و شنیدن مطرح می شود بتواند به حیات خود ادامه بدهد و رسالت خود را که ایجاد نوعی تفاهم در بین کودکان جهان است به دوش بکشد.