کتابشناسی توصیفی و استناد به منابع و اعتباربخشی اثر

کتاب شناسی توصیفی

کتاب شناسی توصیفی شامل نام نویسند، عنوان کتاب،محل انتشار، تاریخ انتشار می باشد.

درصورتی که کتاب دارای دو مژلف باشد بین آنها "و" گذاشته شود. در صورتی که کتاب دارای سه مؤلف باشد، بین دو مؤلف نخست " ،" و مؤلف سوم با " و" افزوده می شود. همچنین باید توجه داشت که القاب اسامی از قبیل دکتر، مهنئس، استاد و غیره حذف می شوند.

مثال: سلطانی، محمدمهدی. تاریخ تئاتر جهان. تهران: امیر کبیر، 1366.

اگر کتاب بیش لز سه نویسنده داشت:

احمدی، هوشنگ، و دیگران. تارخ ادیان. تهران: خوارزمی، 1371.

در صورتی که منبع فاقد نام مؤلف/ مؤلفان باشد، عنوان کتاب در جایگاه نخست قرار می گیرد.

مثال: کلیله و دمنه. تهران: طهوری، 1351.

شیوه استناد برای منابع در پانویس:

با یک، دو و سه نویسنده

محمدمهدی سلطانی، تاریخ تئاتر جهان ( تهران: امیرکبیر، 1366): 56.

با بیش از سه نویسنده

هوشگ احمدی، و دیگران، تارخ ادیان ( تهران: خوارزمی، 1371): 98.

فاقد نویسنده

کلیله و دمنه ( تهران: طهوری، 1351): 153.

در پانویس شماره صفحه یا صفحات مورد استفاده ذکر می شود اما در فهرست منابع این اطلاعات تنها در محدوده صفحات مربوط به مفاله ها ذکر می شود.

کتاب شناسی توصیفی به توصیف ظاهر کتاب می پردازد و به موضوعات کتاب و شناسه افزوده ها مربوط نمی شود.

منبع: گزارش نویسی/ زهیر حیاتی، رحیم علیجانی