مختصات: ۳۵°۴۴′۴۰.۸″ شمالی ۵۱°۲۲′۳۱.۳۵″ شرقی
برج میلاد | |
---|---|
مکان | غرب تهران، ایران |
آغاز پروژه | ۱۳۷۶ |
پایان پروژه | ۱۳۸۶ |
گشایش | ۱۶ مهر ۱۳۸۷ |
کاربری | توریستی، بازرگانی و مخابراتی |
بلندی تا نوک آنتن | ۴۳۵ متر |
معمار | محمدرضا حافظی |
پیمانکار | شرکت بلندپایه |
مدیر طرح | شرکت یادمان سازه |
مدیر | شهرداری تهران |
بودجه ساخت | ۵۰۰ میلیون دلار[۱] |
برج میلاد نام برج مخابراتی چندمنظوره است که در شمال غربی تهران، پایتخت ایران قرار دارد. این برج با ارتفاع ۴۳۵ متر، بلندترین برج ایران،[۲][۳] ۶اُمین برج بلند مخابراتی جهان و ۱۹اُمین سازهٔ بلند نامتکی جهان است. این برج با ۱۳ هزار متر زیربنا از نظر وسعت کاربری سازهٔ رأس برج در میان تمامی برجهای مخابراتی دنیا مقام نخست را دارد.[۴] برج میلاد بخشی از یک طرح بزرگ شهری به نام شهستان پهلوی بود که پیش از انقلاب اسلامی ایران در دست احداث بود.[۵] اما بیشتر آن پس از انقلاب اجرا نشد.
برج میلاد به دلیل بلندی بسیار و شکل ظاهری متفاوتش، تقریباً از همه جای
تهران نمایان است و از این رو، یکی از نمادهای پایتخت ایران به شمار
میآید.
برخی بر این باورند که این برج روی سامانه گسل شهرک قدس ساخته شده است.[۶]
برج میلاد و مجموعه یادمان بخشی از طرحی بسیار بزرگتر به نام شهستان پهلوی هستند که پیش از انقلاب اسلامی ایران طراحی شده و در دست احداث بود.[۸]
پیشنهاد ساخت یک برج و تالار نمادین برای شهر تهران در سال ۱۳۷۰، در زمانی که مسعود رجبپور شهردار تهران بود، مطرح شد و در پایان سال ۱۳۷۲، محل کنونی از میان ۱۷ نقطه پیشنهادی ساخت آن برگزیده شد. غلامحسین کرباسچی مدعی شدهاست طرح برج میلاد در دوره شهرداری او و با توجه به سفرهای خارجیاش ارائه شده است. او میگوید: «در بازدیدهای مختلفی که از شهرهای بزرگ دنیا داشتیم، میدیدیم که ساختمانهای مختلفی در این شهرها وجود دارد که هم به نوعی سمبل شهر است و هم جاذبه توریستی است برای شهر.»[۹]
کلنگ ساخت این برج در سال در دی ماه ۱۳۷۶ پس از سه سال مطالعات شناخت و امکان سنجی با نام یادمان (مرکز ارتباطات بینالمللی تهران)بر زمین خورد و در سال 1380 به پیشنهاد شورای اسلامی شهر تهران به مناسبت یکصدمین زادروز روحالله خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران با نام برج میلاد تغییر یافت.[۱۰] ساخت این برج ۱۱ سال به درازا انجامید. در ۸ سال نخست تنها ۴۰ درصد از برج تکمیل شده بود، اما با سرعت بخشیدن به پروژه توسط محمدباقر قالیباف، شهردار تهران، ۶۰ درصد بعدی در ۳۰ ماه ساخته شد.[۱۱]
پس از ۱۱ سال از آغاز ساخت و در روز ۱۶ مهر ۱۳۸۷؛ برج میلاد با حضور نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شورای اسلامی شهر تهران و محمدباقر قالیباف، شهردار تهران با شعار «آسمان نزدیک است» گشایش یافت.[۱۲] این مراسم را بیش از ۲۵۰ خبرنگار ایرانی و خارجی پوشش دادند.[۱۳]
برج میلاد، میان تپهای با مساحت تقریبی 62 هکتار واقع در جنوب محله شهرک غرب و شمال کوی نصر (گیشا) در منطقه ۲ شهرداری تهران قرار دارد. از نظر مختصات جغرافیایی، سازه برج در ۵۱ درجه، ۲۲ دقیقه و ۳۲ ثانیه طول شرقی و ۳۵ درجه، ۴۴ دقیقه و ۴۰ ثانیه عرض شمالی قرار گرفتهاست.
این محل پس از بررسی و مطالعه21 نقطه و انتخاب ۱۷ نقطه از مختلف شهر تهران توسط یک گروه شامل تیم شهرسازی، تیم مطالعات تلویزیون، مخابرات، راه و ساختمان، اقتصادی، معماری، هواشناسی، تیم مطالعات ترافیک و تیم ژئوتکنیک برگزیده شده است.
از دیدگاه راههای دسترسی و حمل و نقل، برج میلاد دارای شرایط بسیار مطلوب و استثنایی است.
این مجموعه در میان چهار بزرگراه اصلی تهران یعنی بزرگراههای همت، چمران، حکیم و شیخ فضلالله نوری قرار دارد، همچنین ایستگاه خط 7 مترو برای آن پیشبینی شدهاست.
برج میلاد با هدف احداث سازهای به یاد ماندنی و به عنوان نمادی برای شهر تهران و به منظور رفع نیازهای مخابراتی و تلویزیونی تهران ساخته شدهاست.
کارکردهای عمده این برج به شرح زیر است:
در ۲۵ شهریور ۱۳۸۷، دوازدهمین جشن سینمای ایران با حضور ۵ هزار نفر در پای برج میلاد برگزار شد.[۱۴] در ۲۳ و ۲۴ آبان مسابقات بینالمللی قرآن تهران و در ۲۹ و ۳۰ آبان نیز همایش شهرداران کلانشهرهای آسیا در این برج برگزار شد.[۱۵] تالار این برج اغلب اوقات به خصوص روزهای پایان هفته میزبان اجراهای هنرمندان ایرانی است.
برج میلاد از دیدگاه بلندی، ششمین برج مخابراتی بلند جهان است. ۷ برج مخابرتی بلند جهان به ترتیب زیر میباشد:
برج میلاد ۲۰اُمین سازهٔ بلند نامتکی (سازههایی که بدون هیچ نگهدارندهای همانند سیم و دکل سرپا هستند) جهان است.