منابع زندگی نامه ای

منابع زندگی نامه ای

شرح حال یا زندگی نامه یا سرگذشت نامه به عنوان زندگی مکتوب یک شخص تعریف می شود. دایرة المعارف فارسی زندگی نامه را چنین تعریف می کند: " تاریخ زندگی یا دوره ای از زندگی شخص در حدود اطلاعاتی که نویسنده از احوال وی داشته است... زندگی نامه را " ترجمه حال" نیز می گویند، و آن را کارنامه نیز می توان گفت. " صاحب ترجمه" کسی است که ترجمه حال او را می نویسند( مرادی، 1374، ص 203). به طور کلی، افراد به دانستن درباره زندگی مردان بزرگ و برجسته علاقه فراوانی دارند. زندگی نامه یکی از عام ترین زمینه های مطالعه به منظور الهام و سرگرمی است.

منابع زندگی نامه ای، اطلاعاتی درباره تاریخ تولد و وفات، صفات، سمت ها، مشارکت هاو نشانی شخص مورد نظر ارائه می کنند. مقدار و نوع اطلاعات ارائه شده در منابع گوناگون متفاوت است. از یک طرف ممکن است سیاهه ساده ای از واقعیات در باره یک فرد باشد و از طرف دیگر ممکن است یک مقاله تفسیری طولانی درباره افراد را در بر گیرد.

منابعی که مقالات طولانی در باره سرگدشت افراد فراهم می آورند برای شخصی که می خواهد مقاله ای نوشته یا به اطلاعات مفصل درباره یک شخص نیاز دارد مفیدند.

منابع زندگی نامه ای منابع ارجاع سریع اند که حقایقی اساسی درباره اشخاص را فراهم آورده، برای نمونه به پرسش های زیر پاسخ می دهند:

یک پدیدآور خاص، چه چیزی نوشته است؟ کجا تحصیل کرده است؟ چه سمت هایی داشته است؟ نام کامل، محل تولد و نشانی او چیست؟ برخی از این منابع، عکس هایی نیز از فرد فراهم می آورند که ارزشی افزوده دارد. سرگذشت نامه ها اغلب نمایه هایی دارند که به فرد در یافتن مطالب کمک می کند.

اطلاعات زندگی نامه ای می تواند از منابع اطلاعاتی زیر به دست آید: سالنامه ها، فرهنگ های زندگی نامه ای، واژه نامه ها، راهنماها، دایرة المعارف ها، کتاب های سال، دستنامه ها و دستورنامه های ادبی، ستون های آگهی های در گذشتگان روزنامه ها و ... . البته زندگی نامه های مفصل یه صورت تک جلدی، مجموعه تاریخ، مجموعه مقالات یا تقد و بررسی و ... منابع دیگری برای این نوع اطلاعات اند.

از میان مابع ذکر شده فرهنگ های زندگی نامه ای، مهم ترین اطلاعات زندگی نامه ای بوده، اطلاعات قابل توجهی در مورد اشخاص در هر زمینه ارائه می دهند و انواع مختلفی از آن ها وجود دارد.

بسیاری از سالنامه ها و فرهنگ ها که مدخل های زندگی نامه ای مختصر دارند و اطلاعات کافی برای شناسایی شخص مورد نظر فراهم می آورند. راهنمای تلفن، راهنماهای شغلی و ... هم منابع مختصری شامل نام کامل، نشانی و معرفی اشخاص فراهم می آورند. همچنین، کتاب های سال و مکمل دایرة المعارف ها برای افراد در قید حیات و آن ها که در طول سال گذشته وفات یافته اند، منابع خوبی هستند.

نمایه روزنامه ها و نشریات ادواری، منابع ارزشمندی برای جستجوی شرح حال های جاری هستند.

منبع: مرجع شناسی عمومی لاتین/ زاهد بیگدلی